Mysterieus kistje

Toen ik begin 20 was kreeg ik via een kennis een woning aangeboden in de Kraayenhoffstraat in Den Haag. Daar ik wel geïnteresseerd was ben ik eens gaan kijken. De woning bevond zich op twee hoog. De etage werd op dat moment bewoond door een heer en deze liet mij de woning zien. Beneden drie kamers en boven een zolder met wat kasten en een logeerkamertje waar twee bedden in stonden. Deze mijnheer ging naar een verzorgingsflat, datgene wat hij niet meer nodig had liet hij achter en kon ik overnemen. Ik was heel erg geïnteresseerd. Ten eerste was de locatie leuk tegenover het Hollands Spoor. Ten tweede was het een zeer ruime locatie waar ik maar weinig aan hoefde te doen, dus ik kon er zo in. Ik raakte in een zeer gezellig gesprek met deze mijnheer en hij bleek een gepensioneerde schout-bij-nacht te zijn. Hij liet mij veel foto’s zien uit deze tijd, ook foto’s met o.a. Prins Bernard. Ik besloot het appartement te nemen en de spullen over te nemen.

Later heb ik deze sympathieke heer nog enkele keren in het verzorgingstehuis bezocht. Ik richtte de etage naar eigen smaak in en had regelmatig logees op de zolderkamer. Met als gevolg dat ik vaker op de zolder kwam om een beetje op te ruimen en schoon te maken. Op een gegeven moment botste ik met de stofzuiger tegen een wandje waar een zeer hol geluid uit kwam. Dat verbaasde mij omdat het een oud stevig huis was. Daarom ging ik op verder onderzoek uit. Na een tijdje kloppen op de muur ontdekte ik een deur die zo in de muur weggewerkt was dat je hem niet zag. Opgewonden over de ontdekking opende ik de deur voorzichtig en ontdekte een klein kamertje. Hier zag ik wat oude apparatuur staan, zoals een radio en zendapparatuur. Alles leek er op dat hier in oorlogstijd door de schout-bij-nacht geheime missies uitgevoerd werden. In het midden van het kamertje stond een kistje dat enorm mijn aandacht trok en heb dit mee naar mijn appartement genomen. Op de buitenkant van het kistje staat: Handelsmaatschappij Wolmuth, Origineel Wolmuth apparaat No 58483, Centrale voor Holland en kol: Amsterdam. Toen ik het houten kistje open maakte zag ik er een paar meters in zitten. Zoals u op de foto kunt zien, zitten er drie meters op waarvan 2 met een schuifje. Het kistje blijft mij boeien en ik ben er jammer genoeg nooit achter gekomen wat het doel van dit kistje was. Na verloop van tijd ben ik verhuisd en heb ik het kistje meegenomen. De rest is achtergebleven. Ook het huis is verleden tijd daar er alweer een hele tijd andere woningen staan.