You need to upgrade your flash player
Het was een zonnige periode in de zomer van 1948 toen ik als 14-jarig jochie voor het eerst de stad Den Haag aanschouwde (Ik kwam vijf dagen logeren). In Groningen, waar ons gezin woonde, was ik door mijn ouders op de ‘stoom’trein gezet en na bijna vier uur sporen kwam ik aan op Den Haag Staatsspoor. Oom en tante, wonend in de Hulshorststraat, haalden mij op. Ik weet het als de dag van gisteren; de vele tram- en buslijnen met dubbele cijfers, de brede straten, de vele winkels, de met mijn oom grappende tramconducteurs, ik vond het geweldig, er ging een stad voor mij open!!
'Daar ga ik later wonen en werken', vertelde ik mijn ouders en jaloerse vriendjes, terug in Groningen. Door het door mij gekozen beroep was dat mogelijk. In maart 1951 kreeg ik mijn eerste Haagse job als leerling-kok in restaurant Lensvelt Nicola op het Toernooiveld. Op een klein kamertje wonend in de Van Swietenstraat volgde ik op mijn oude fiets de eerste dagen de tramrails van lijn 3 om op het Toernooiveld te komen. Na, in vele hotels en restaurants, zoals Hotel Centraal, restaurant Hoornwijck, Kurhaus enz., te hebben gewerkt, werd ik in mei 1973 chef-kok bij Hotel Terminus tegenover Station Hollands Spoor. In maart 1974 kregen we te horen dat het hotel werd gesloten. Toen het was afgebroken liep ik op een zondag het metershoge puin op en vond tussen de stenen een oud houten serveerblad dat het geweld had overleefd. Samen met een pentekening van het Hotel zijn dat mijn souvenirs van Den Haag. Alhoewel ruim tien jaar, tot volle tevredenheid, wonend in Wateringen, blijft Den Haag mijn stad.
Het was een zonnige periode in de zomer van 1948 toen ik als 14-jarig jochie voor het eerst de stad Den Haag aanschouwde (Ik kwam vijf dagen logeren). In Groningen, waar ons gezin woonde, was ik door mijn ouders op de ‘stoom’trein gezet en na bijna vier uur sporen kwam ik aan op Den Haag Staatsspoor. Oom en tante, wonend in de Hulshorststraat, haalden mij op. Ik weet het als de dag van gisteren; de vele tram- en buslijnen met dubbele cijfers, de brede straten, de vele winkels, de met mijn oom grappende tramconducteurs, ik vond het geweldig, er ging een stad voor mij open!!
'Daar ga ik later wonen en werken', vertelde ik mijn ouders en jaloerse vriendjes, terug in Groningen. Door het door mij gekozen beroep was dat mogelijk. In maart 1951 kreeg ik mijn eerste Haagse job als leerling-kok in restaurant Lensvelt Nicola op het Toernooiveld. Op een klein kamertje wonend in de Van Swietenstraat volgde ik op mijn oude fiets de eerste dagen de tramrails van lijn 3 om op het Toernooiveld te komen. Na, in vele hotels en restaurants, zoals Hotel Centraal, restaurant Hoornwijck, Kurhaus enz., te hebben gewerkt, werd ik in mei 1973 chef-kok bij Hotel Terminus tegenover Station Hollands Spoor. In maart 1974 kregen we te horen dat het hotel werd gesloten. Toen het was afgebroken liep ik op een zondag het metershoge puin op en vond tussen de stenen een oud houten serveerblad dat het geweld had overleefd. Samen met een pentekening van het Hotel zijn dat mijn souvenirs van Den Haag. Alhoewel ruim tien jaar, tot volle tevredenheid, wonend in Wateringen, blijft Den Haag mijn stad.
25 comments
groet Jos Kop