You need to upgrade your flash player
Hierbij het verhaal zoals ik dat gehoord heb van mijn man. Ik ben Jozien van den Boom-Walraven geboren 16 augustus 1935 te Rillard – Bath. Op mijn zeventiende naar Den Haag gekomen en vrij vlug ‘verkering’ gekregen met Herman G.H. van den Boom, geboren 23 november 1930 en overleden 24 augustus 2001.
Hij vertelde mij dat zijn vader Anthonius P.C. van den Boom, geboren 31 oktober 1893 en overleden 26 mei 1980, na de lagere school in de bouw ging werken zoals ook zijn broers deden. Maar hij wilde graag schilder worden en ging daarom naar de avondschool. Welke school dat is geweest, weet ik niet. Het gezin was goed katholiek dus is mijn veronderstelling dat het een katholieke ambachtschool is geweest.
Hij leerde daar schilderen en toen daar geen werk in was, leerde hij ook maar het stukadoorsvak. Dit laatste wel in het bijzonder voor bewerkte plafonds in herenhuizen. Hij was al 73 jaar toen schildersbazen hem nog konden vinden en hem van alles beloofden als hij nog maar een klusje voor ze wilde doen in zo’n herenhuis. Van vakmanschap gesproken!
Op de avondschool moesten de leerlingen hun eigen gereedschap maken en dit waterpasje is daar een voorbeeld van. Het is wel door mijn man gevernist en voorzien van een viltstukje want het heeft altijd te pronk gestaan op onze kast.
Alle mensen die dit verhaal zouden kunnen bevestigen zijn overleden, dus is het alleen mijn verhaal zoals ik dit van mijn man heb gehoord.
Jozien van den Boom-Walraven
Hierbij het verhaal zoals ik dat gehoord heb van mijn man. Ik ben Jozien van den Boom-Walraven geboren 16 augustus 1935 te Rillard – Bath. Op mijn zeventiende naar Den Haag gekomen en vrij vlug ‘verkering’ gekregen met Herman G.H. van den Boom, geboren 23 november 1930 en overleden 24 augustus 2001.
Hij vertelde mij dat zijn vader Anthonius P.C. van den Boom, geboren 31 oktober 1893 en overleden 26 mei 1980, na de lagere school in de bouw ging werken zoals ook zijn broers deden. Maar hij wilde graag schilder worden en ging daarom naar de avondschool. Welke school dat is geweest, weet ik niet. Het gezin was goed katholiek dus is mijn veronderstelling dat het een katholieke ambachtschool is geweest.
Hij leerde daar schilderen en toen daar geen werk in was, leerde hij ook maar het stukadoorsvak. Dit laatste wel in het bijzonder voor bewerkte plafonds in herenhuizen. Hij was al 73 jaar toen schildersbazen hem nog konden vinden en hem van alles beloofden als hij nog maar een klusje voor ze wilde doen in zo’n herenhuis. Van vakmanschap gesproken!
Op de avondschool moesten de leerlingen hun eigen gereedschap maken en dit waterpasje is daar een voorbeeld van. Het is wel door mijn man gevernist en voorzien van een viltstukje want het heeft altijd te pronk gestaan op onze kast.
Alle mensen die dit verhaal zouden kunnen bevestigen zijn overleden, dus is het alleen mijn verhaal zoals ik dit van mijn man heb gehoord.
Jozien van den Boom-Walraven
No comments